REGEXPW, funkcja

Opis

Oblicza przewidywany wzrost wykładniczy, używając istniejących danych. Funkcja REGEXPW zwraca wartości y dla serii nowych wartości x określonych na podstawie istniejących wartości x i y. Można także użyć funkcji REGEXPW, aby dopasować krzywą wykładniczą do istniejących wartości x i y.

Składnia

REGEXPW(znane_y;[znane_x];[nowe_x];[stała])

W składni funkcji REGEXPW występują następujące argumenty:

• Znane_y    Argument wymagany. Zestaw znanych wartości y spełniających zależność y = b*m^x.

  • Jeśli tablica znane_y znajduje się w pojedynczej kolumnie, to każda kolumna tablicy znane_x jest interpretowana jako oddzielna zmienna.

  • Jeśli tablica znane_y znajduje się w pojedynczym wierszu, to każdy wiersz tablicy znane_x jest interpretowany jako oddzielna zmienna.

  • Jeśli którakolwiek z liczb w known_y jest ujemna lub 0, funkcja REGEXPW zwraca #NUM! wartość błędu #ADR!.

• Znane_x    Argument opcjonalny. Zbiór znanych wartości x spełniających zależność y = b*m^x.

  • Tablica known_x może zawierać jeden lub więcej zestawów zmiennych. Jeśli jest używana tylko jedna zmienna, known_y i known_x mogą być zakresami dowolnego kształtu, o ile mają jednakowe wymiary. Jeśli jest używana więcej niż jedna zmienna, known_y musi być wektorem (czyli zakresem o wysokości jednego wiersza lub szerokości jednej kolumny).

  • Jeżeli argument znane_x jest pominięty, przyjmuje się, że jest on tablicą {1;2;3;...}, która ma ten sam rozmiar co tablica znane_y.

• Nowe_x    Argument opcjonalny. Zestaw nowych wartości x, dla których funkcja REGEXPW ma zwrócić odpowiednie wartości y.

  • New_x musi zawierać kolumnę (lub wiersz) dla każdej zmiennej niezależnej, podobnie jak known_x. Jeśli więc known_y znajduje się w jednej kolumnie, known_x i new_x muszą mieć taką samą liczbę kolumn. Jeśli known_y znajduje się w jednym wierszu, known_x i new_x muszą mieć taką samą liczbę wierszy.

  • Jeżeli argument nowe_ x zostanie pominięty, przyjmuje się, że jest on taki sam jak znane_x.

  • Jeżeli zarówno znane_x jak i nowe_x zostaną pominięte, to przyjmuje się, że są one tablicą {1;2;3;...} o takiej samej wielkości co znane_y.

• Stała    Argument opcjonalny. Wartość logiczna określająca, czy stała b ma mieć narzuconą wartość 1.

  • Jeżeli stała ma wartość PRAWDA lub jest pominięta, to stała b jest obliczana normalnie.

  • Jeśli stała ma wartość FAŁSZ, to stała b jest ustawiana jako równa 1, a wartości m są tak dostosowywane, aby y = m^x.

Spostrzeżenia

• Formuły zwracające tablice należy wprowadzać w postaci formuł tablicowych po zaznaczeniu prawidłowej liczby komórek.

• Podczas wprowadzania stałej tablicowej dla argumentu, takiego jak znane_x, należy rozdzielać średnikami wartości w tym samym wierszu, a odwrotnymi kreskami ukośnymi (\) rozdzielać wiersze.

Przykład

Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter. Jeśli to konieczne, możesz dostosować szerokości kolumn, aby wyświetlić pełne dane.