Korzystanie z funkcji WYWOŁAJ oraz REJESTRUJ

Typy danych F i G

Wykorzystując typ danych F i G, funkcja może zmodyfikować bufor ciągu przydzielony przez program Microsoft Excel. Jeśli kod zwróconej wartości jest typu F lub G, to program Microsoft Excel ignoruje wartości zwrócone przez funkcję. Zamiast tego przeszukuje listę argumentów funkcji do momentu odnalezienia pierwszego odpowiadającego typu danych (F lub G), a następnie przyjmuje za wartość zwróconą bieżącą zawartość przydzielonego buforu ciągu. Microsoft Excel przydziela argumentowi 256 bajtów, więc funkcja może zwrócić dłuższy ciąg niż ciąg wejściowy.

Początek strony

Typ danych K

Typ danych K korzysta ze wskaźnika do struktury danych FP o zmiennym rozmiarze. Strukturę tę należy zdefiniować w bibliotece DLL lub w zasobie kodów w następujący sposób:

typedef struct _FP
{
    unsigned short int rows;
    unsigned short int columns;
    double array[1];        /* Actually, array[rows][columns] */
} FP;

Deklaracja double array[1] przydziela jedynie miejsce do przechowywania dla jednoelementowej tablicy. Liczba elementów w rzeczywistej tablicy jest równa iloczynowi liczby wierszy i liczby kolumn.

Początek strony

Typ danych O

Typ danych O może być wykorzystany wyłącznie jako argument, a nie jako zwracana wartości. Przekazuje trzy elementy: wskaźnik liczby wierszy w tablicy, wskaźnik liczby kolumn w tablicy i wskaźnik dwuwymiarowej tablicy liczb zmiennoprzecinkowych.

Zamiast zwracać wartość, funkcja może modyfikować tablicę przekazywaną przez typ danych O. W tym celu jako argumentu type_text można użyć argumentu ">O". Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję "Modyfikowanie w miejscu — funkcje deklarowane jako nieważne" poniżej.

Typ danych O został utworzony, aby zapewnić bezpośrednią zgodność z bibliotekami FORTRAN DLL, w których argument jest przekazywany za pomocą odwołania.

Początek strony

Typ danych P

Typ danych P jest wskaźnikiem struktury OPER. Struktura OPER zawiera osiem bajtów danych, po których następuje 2-bajtowy identyfikator określający typ danych. W przypadku typu danych P funkcja DLL lub zasobu kodów może pobierać i zwracać dowolny typ danych programu Microsoft Excel.

Struktura OPER jest definiowana następująco:

typedef struct _oper

{
    union
    {
        double num;
        unsigned char *str;
        unsigned short int bool;
        unsigned short int err;
        struct
        {
            struct _oper *lparray;
            unsigned short int rows;
            unsigned short int columns;
        } array;
    } val;
    unsigned short int type;
} OPER;

Pole typu zawiera jedną z następujących wartości:

Ostatnie dwie wartości mogą być używane tylko jako argumenty, a nie wartości zwracane. Wartość brakującego argumentu (128) jest przekazywana, gdy obiekt wywołujący pomija argument. Wartość pustej komórki (256) jest przekazywana, gdy obiekt wywołujący odwołuje się do pustej komórki.

Początek strony

Typ danych R — wywoływanie funkcji programu Microsoft Excel z bibliotek DLL

Typ danych R jest wskaźnikiem struktury XLOPER, która jest rozbudowaną wersją struktury OPER. W programie Microsoft Excel w wersji 4.0 i nowszej można wykorzystywać dane typu R do wpisywania bibliotek DLL i zasobów kodów wywołujących funkcje Microsoft Excel. Za pomocą struktury XLOPER funkcja biblioteki DLL, oprócz przekazywania danych, może przekazać odwołania arkusza i implementować sterowanie przepływem. Pełny opis typu danych R oraz interfejsu programowania aplikacji Microsoft Excel (API) wykracza poza zakres tego tematu. Podręcznik Microsoft Office XP Developer's Guide zawiera szczegółowe informacje dotyczące typu danych R, interfejsu Microsoft Excel API oraz wielu innych aspektów technicznych programu Microsoft Excel.

Początek strony

Funkcje nietrwałe i przeliczanie

Microsoft Excel zazwyczaj oblicza funkcję DLL (lub zasobu kodów) wyłącznie po wprowadzeniu jej do komórki, zmianie jednego z jej poprzedników lub obliczeniu komórki za pomocą makra. W arkuszu można ustawić nietrwałą funkcję DLL lub zasobu kodów, co oznacza, że będzie ona obliczana ponownie w przypadku każdego obliczania arkusza. Aby funkcja była nietrwała, należy dodać wykrzyknik (!) jako ostatni znak argumentu typ_tekst.

Na przykład w programie Microsoft Excel dla Windows poniższa formuła arkusza jest obliczana ponownie za każdym razem wraz z arkuszem:

WYWOŁAJ("Kernel32";"GetTickCount";"J!")

Początek strony

Modyfikowanie w miejscu — funkcje deklarowane jako puste

Można użyć pojedynczej cyfry n dla zwróconego kodu typu w argumencie typ_tekst, gdzie n oznacza liczbę od 1 do 9. Sygnalizuje to programowi Microsoft Excel, że należy zmodyfikować zmienną pod adresem wskazanym przez n-ty argument typ_tekst zamiast zwracać wartość. Takie działanie znane jest również pod nazwą modyfikowania w miejscu. N-ty argument powinien być typem danych przekazywanym przez odwołanie (C, D, E, F, G, K, L, M, N, O, P lub R). Funkcja DLL lub zasobu kodów powinna być także zadeklarowana ze słowem kluczowym "void" w języku C (lub słowem kluczowym "procedure" w Pascalu).

Na przykład funkcja DLL pobierająca ciąg zakończony wartością zerową i dwa wskaźniki liczb całkowitych jako argumenty może zmodyfikować ciąg w miejscu. Należy w tym celu użyć "1FMM" jako argumentu typ_tekst i zadeklarować funkcję jako pustą.

Wcześniejsze niż wersja 4.0 wersje programu Microsoft Excel używały znaku > do modyfikowania w miejscu pierwszego argumentu, bo niemożliwe było modyfikowanie innych argumentów. Znak > jest odpowiednikiem n = 1 w programie Microsoft Excel w wersji 4.0 i nowszej.

Początek strony