Definiowanie i rozwiązywanie problemów za pomocą dodatku Solver

Solver jest dodatkiem do programu Microsoft Excel umożliwiającym przeprowadzanie analiza warunkowa. Za pomocą dodatku Solver można znaleźć optymalną (maksymalną lub minimalną) wartość formuła w jednej komórce — zwanej komórką celu — podlegającej ograniczeniom, czyli limitom, dotyczącym wartości innych komórek z formułą znajdujących się w arkuszu. Dodatek Solver pracuje z grupą komórek, zwanych zmiennymi decyzyjnymi lub po prostu komórkami zmiennych, które służą do obliczania formuł w komórkach celu i komórkach ograniczeń. Dodatek Solver dostosowuje wartości w komórkach zmiennych decyzyjnych tak, aby spełnić limity obejmujące komórki ograniczeń i uzyskać pożądany wynik w komórce celu.

Mówiąc w uproszczeniu, za pomocą dodatku Solver można ustalić maksymalną lub minimalną wartość określonej komórki przez zmianę innych komórek. Można na przykład zmienić przewidywany budżet reklamowy i zobaczyć wpływ tej zmiany na prognozowaną kwotę zysku.

Windows macOS Internet

Uwaga: W dodatku Solver przeznaczonym dla programu Excel w wersji wcześniejszej niż wersja 2007 komórka celu była nazywana komórką docelową, a komórki zmiennych decyzyjnych — komórkami zmienianymi lub komórkami dostosowywanymi. W dodatku Solver dla programu Excel 2010 wprowadzono wiele ulepszeń, dlatego sposób korzystania z tego dodatku w programie Excel 2007 nieco się różni.

W poniższym przykładzie poziom reklam w każdym kwartale wpływa na liczbę sprzedanych jednostek, pośrednio ustalając wielkość przychodów ze sprzedaży, skojarzone wydatki i zysk. Dodatek Solver może zmienić budżety kwartalne na reklamy (komórki zmiennych decyzyjnych B5:C5), do całkowitego ograniczenia budżetowego w wysokości 20 000 USD (komórka F5), dopóki całkowity zysk (komórka celu F7) nie osiągnie maksymalnej możliwej kwoty. Wartości w komórkach zmiennych są używane do obliczania zysku dla każdego kwartału, więc są powiązane z komórką celu formuły F7, =SUMA (Q1 Zysk:Q2 Zysk).

Przed obliczeniem przez dodatek Solver

1. Komórki zmiennych

2. Komórka ograniczenia

3. Komórka celu

Po uruchomieniu dodatku Solver nowe wartości są następujące.

Po obliczeniu przez dodatek Solver

Na karcie Dane w grupie Analiza kliknij pozycję Solver.

Uwaga: Jeśli polecenie Solver lub grupa Analiza nie są dostępne, trzeba aktywować dodatek Solver. Zobacz: Jak aktywować dodatek Solver.
W polu Ustaw zamierzenie wprowadź odwołanie do komórki lub nazwa komórki celu. Komórka celu musi zawierać formułę.
Wykonaj jedną z następujących czynności:
- Aby wartość w komórce celu była jak największa, kliknij opcję Maks.
- Aby wartość w komórce celu była jak najmniejsza, kliknij opcję Min.
- Aby określić konkretną wartość w komórce celu, kliknij opcję Wartość, a następnie wpisz wartość w polu.
- W polu Przez zmienianie komórek zmiennych wprowadź nazwę lub odwołanie dla każdego zakresu komórek zmiennych decyzyjnych. Oddziel przecinkami nieprzylegające odwołania. Komórki zmiennych muszą być bezpośrednio lub pośrednio związane z komórką celu. Można określić do 200 komórek zmiennych.
W polu Podlegających ograniczeniom wprowadź ograniczenia, które mają zostać zastosowane, wykonując następujące czynności:
1. W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij przycisk Dodaj.
2. W polu Odwołanie do komórki wprowadź odwołanie do komórki lub nazwę zakresu komórek, których wartość ma zostać ograniczona.
3. Kliknij odpowiednią relację ( <=, =, >=, int, bin lub dif), która ma się znaleźć między komórką, do których odwołuje się odwołanie, a ograniczeniem. Jeśli klikniesz pozycję int, w polu Ograniczenie zostanie wyświetlona liczba całkowita. Po kliknięciu przedziału w polu Ograniczenie zostanie wyświetlony plik binarny. Jeśli klikniesz pozycję dif, w polu Ograniczenie zostanie wyświetlona wartość zróżnicowania.
4. Jeśli w polu Ograniczenie wybierzesz relację <=, = lub >=, wpisz liczbę, odwołanie do komórki lub nazwę komórki albo formułę.
5. Wykonaj jedną z następujących czynności:
  - Aby zaakceptować ograniczenie i dodać następne, kliknij przycisk Dodaj.
  - Aby zaakceptować ograniczenie i powrócić do okna dialogowego Parametry dodatku Solver, kliknij przycisk OK.
    Uwaga Relacjeint, bin i dif mogą być stosowane tylko w przypadku ograniczeń obejmujących komórki zmiennych decyzyjnych.
    
    Ograniczenie można zmienić lub usunąć, wykonując następujące czynności:
6. W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij ograniczenie, które chcesz zmienić lub usunąć.
7. Kliknij przycisk Zmień i wprowadź wymagane zmiany lub kliknij przycisk Usuń.
Kliknij przycisk Rozwiąż i wykonaj jedną z następujących czynności:
- Aby przechowywać wartości rozwiązania w arkuszu, w oknie dialogowym Wyniki dodatku Solver kliknij przycisk Zachowaj rozwiązanie dodatku Solver.
- Aby przywrócić wartości sprzed kliknięcia przycisku Rozwiąż, kliknij pozycję Przywróć wartości pierwotne.
- Proces wyszukiwania rozwiązania można przerwać, naciskając klawisz ESC. W programie Excel arkusz zostanie ponownie obliczony przy użyciu najnowszych wartości w komórkach zmiennych decyzyjnych.
- Aby utworzyć raport oparty na rozwiązaniu użytkownika po znalezieniu rozwiązania przez dodatek Solver, należy kliknąć typ raportu w polu Raporty, a następnie kliknąć przycisk OK. Raport zostanie utworzony w nowym arkuszu w skoroszycie. Jeśli dodatek Solver nie znajdzie rozwiązania, dostępne będą tylko niektóre raporty lub żadne raporty nie będą niedostępne.
- Aby zapisać wartości komórek zmiennych decyzyjnych jako scenariusz do późniejszego wyświetlania, należy kliknąć przycisk Zapisz scenariusz w oknie dialogowym Wyniki dodatku Solver, a następnie wpisać nazwę scenariusza w polu Nazwa scenariusza.

Po zdefiniowaniu problemu kliknij przycisk Opcje w oknie dialogowym Solver — Parametry.
W oknie dialogowym Opcje zaznacz pole wyboru Pokazuj wyniki iteracji, aby wyświetlić wartości poszczególnych rozwiązań próbnych, a następnie kliknij przycisk OK.
W oknie dialogowym Solver — Parametry kliknij przycisk Rozwiąż.
W oknie dialogowym Pokazywanie rozwiązania próbnego wykonaj jedną z następujących czynności:
- Aby zatrzymać proces rozwiązywania i wyświetlić okno dialogowe Solver — Wyniki, kliknij przycisk Zatrzymaj.
- Aby kontynuować proces rozwiązywania i wyświetlić następne rozwiązanie próbne, kliknij przycisk Kontynuuj.

W oknie dialogowym Solver — parametry kliknij przycisk Opcje.
Wybierz lub wprowadź wartości dowolnych z opcji podanych na kartach Wszystkie metody, Nieliniowa GRG i Ewolucyjna w oknie dialogowym.

W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij przycisk Załaduj/Zapisz.
Wprowadź zakres komórek dla obszaru modelu i kliknij przycisk Zapisz lub Załaduj.

Zapisując model, wprowadź odwołanie do pierwszej komórki należącej do pionowego zakresu pustych komórek, w których ma zostać umieszczony model problemu. Ładując model, wprowadź odniesienie do całego zakresu komórek zawierających model problemu.

Porada: Ostatnie zaznaczenia w oknie dialogowym Parametry dodatku Solver można zapisać w arkuszu, zapisując skoroszyt. Każdy arkusz w skoroszycie może mieć własne zaznaczenia dodatku Solver i wszystkie z nich są zapisywane. Możesz również zdefiniować więcej niż jeden problem w arkuszu, klikając pozycję Załaduj/Zapisz , aby zapisać problemy pojedynczo.

W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver można wybrać dowolny spośród następujących trzech algorytmów (czyli metod rozwiązywania):

Nieliniowa GRG (uogólniony zredukowany gradient) Do użycia w przypadku problemów o charakterze gładkim i nieliniowym.
LP simpleks Do użycia w przypadku problemów o charakterze liniowym.
Ewolucyjna Do użycia w przypadku problemów o charakterze niegładkim.

Ważne: Najpierw włącz dodatek Solver. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Ładowanie dodatku Solver.

W poniższym przykładzie poziom reklam w każdym kwartale wpływa na liczbę sprzedanych jednostek, pośrednio ustalając wielkość przychodów ze sprzedaży, skojarzone wydatki i zysk. Dodatek Solver może zmienić budżety kwartalne na reklamy (komórki zmiennych decyzyjnych B5:C5), do całkowitego ograniczenia budżetowego w wysokości 20 000 USD (komórka D5), aż całkowity zysk (komórka celu D7) osiągnie maksymalną możliwą kwotę. Wartości w komórkach zmiennych są używane do obliczania zysku dla każdego kwartału, więc są powiązane z komórką celu formuły D7, =SUMA(Zysk Q1:Q2 Zysk).

Przykład obliczeń przy użyciu dodatku Solver

Objaśnienie 1 komórek zmiennych

Objaśnienie 2 komórka ograniczona

Objaśnienie 3 komórka Celu

Po uruchomieniu dodatku Solver nowe wartości są następujące.

Przykład obliczeń przy użyciu dodatku Solver z nowymi wartościami

W Excel 2016 dla komputerów Mac: Kliknij pozycję Dane > Solver.

W Excel dla komputerów Mac 2011: Kliknij kartę Dane w obszarze Analiza kliknij pozycję Solver.
W polu Ustaw cel wprowadź odwołanie do komórki lub nazwę komórki celu.

Uwaga: Komórka celu musi zawierać formułę.

Wykonaj jedną z następujących czynności:

Cel	Czynność
Zwiększanie wartości komórki celu	Kliknij pozycję Maksimum.
Jak najmniejsza wartość komórki celu	Kliknij pozycję Minimum.
Ustawianie określonej wartości w komórce celu	Kliknij pozycję Wartość of, a następnie wpisz wartość w polu.

W polu Przez zmienianie komórek zmiennych wprowadź nazwę lub odwołanie dla każdego zakresu komórek zmiennych decyzyjnych. Oddziel nieprzylegające odwołania przecinkami.

Komórki zmiennych muszą być bezpośrednio lub pośrednio związane z komórką celu. Można określić do 200 komórek zmiennych.

W polu Podlegaj ograniczeniom dodaj ograniczenia, które chcesz zastosować.

Aby dodać ograniczenie, wykonaj następujące czynności:

W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij przycisk Dodaj.
W polu Odwołanie do komórki wprowadź odwołanie do komórki lub nazwę zakresu komórek, których wartość ma zostać ograniczona.
W menu podręcznym <= relacja wybierz odpowiednią relację między komórką, do których odwołuje się odwołanie, a ograniczeniem. Jeśli wybierzesz pozycję<=, =lub >=, w polu Ograniczenie wpisz liczbę, odwołanie do komórki lub nazwę albo formułę.

Uwaga: Relacje int, bin i dif można stosować tylko w przypadku ograniczeń w komórkach zmiennych decyzyjnych.
Wykonaj jedną z następujących czynności:

Cel	Czynność
Zaakceptuj ograniczenie i dodaj kolejne	Kliknij przycisk Dodaj.
Akceptowanie ograniczenia i powrót do okna dialogowego Parametry dodatku Solver	Kliknij przycisk OK.

Kliknij przycisk Rozwiąż, a następnie wykonaj jedną z następujących czynności:

Cel	Czynność
Zachowywanie wartości rozwiązania w arkuszu	Kliknij pozycję Zachowaj rozwiązanie dodatku Solver w oknie dialogowym Wyniki dodatku Solver .
Przywracanie oryginalnych danych	Kliknij pozycję Przywróć oryginalne wartości.

Uwagi:

Aby przerwać proces rozwiązania, naciśnij klawisz ESC. Program Excel ponownie oblicza arkusz przy użyciu ostatnich wartości, które zostały znalezione dla komórek, które można dostosować.
Aby utworzyć raport oparty na rozwiązaniu użytkownika po znalezieniu rozwiązania przez dodatek Solver, należy kliknąć typ raportu w polu Raporty, a następnie kliknąć przycisk OK. Raport zostanie utworzony w nowym arkuszu w skoroszycie. Jeśli dodatek Solver nie znajdzie rozwiązania, opcja utworzenia raportu jest niedostępna.
Aby zapisać dostosowane wartości komórek jako scenariusz, który można wyświetlić później, kliknij pozycję Zapisz scenariusz w oknie dialogowym Wyniki dodatku Solver , a następnie wpisz nazwę scenariusza w polu Nazwa scenariusza .

W Excel 2016 dla komputerów Mac: Kliknij pozycję Dane > Solver.

W Excel dla komputerów Mac 2011: Kliknij kartę Dane w obszarze Analiza kliknij pozycję Solver.
Po zdefiniowaniu problemu w oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij pozycję Opcje.
Zaznacz pole wyboru Pokaż wyniki iteracji, aby wyświetlić wartości każdego rozwiązania próbnego, a następnie kliknij przycisk OK.
W oknie dialogowym Solver — Parametry kliknij przycisk Rozwiąż.

W oknie dialogowym Pokazywanie rozwiązania próbnego wykonaj jedną z następujących czynności:

Cel	Czynność
Zatrzymywanie procesu rozwiązywania i wyświetlanie okna dialogowego Wyniki dodatku Solver	Kliknij pozycję Zatrzymaj.
Kontynuowanie procesu rozwiązywania i wyświetlanie następnego rozwiązania próbnego	Kliknij pozycję Continue (Kontynuuj).

W Excel 2016 dla komputerów Mac: Kliknij pozycję Dane > Solver.

W Excel dla komputerów Mac 2011: Kliknij kartę Dane w obszarze Analiza kliknij pozycję Solver.

Kliknij pozycję Opcje, a następnie w oknie dialogowym Opcje lub Opcje dodatku Solver wybierz jedną lub więcej z następujących opcji:

Cel	Czynność
Ustawianie czasu i iteracji rozwiązania	Na karcie Wszystkie metody w obszarze Limity rozwiązywania w polu Maks. czasu (sekund) wpisz liczbę sekund, na jaką chcesz zezwolić na czas rozwiązania. Następnie w polu Iteracje wpisz maksymalną liczbę iteracji, na które chcesz zezwolić. Uwaga: Jeśli proces rozwiązywania osiągnie maksymalną liczbę iteracji, zanim dodatek Solver znajdzie rozwiązanie, dodatek Solver wyświetli okno dialogowe Pokazywanie rozwiązania próbnego .
Ustawianie stopnia dokładności	Na karcie Wszystkie metody w polu Dokładność ograniczenia wpisz odpowiedni stopień dokładności. Im mniejsza jest liczba, tym większa dokładność.
Ustawianie stopnia konwergencji	Na karcie GrG Nonlinear or Evolutionary (Nieliniowe lub Ewolucyjne ) w polu Konwergencja wpisz wartość względnej zmiany, na którą chcesz zezwolić w ostatnich pięciu iteracjach, zanim dodatek Solver zatrzyma się na podstawie rozwiązania. Im mniejsza jest liczba, tym mniejsza zmiana względna jest dozwolona.

Kliknij przycisk OK.
W oknie dialogowym Parametry dodatku Solver kliknij pozycję Rozwiąż lub Zamknij.

W Excel 2016 dla komputerów Mac: Kliknij pozycję Dane > Solver.

W Excel dla komputerów Mac 2011: Kliknij kartę Dane w obszarze Analiza kliknij pozycję Solver.
Kliknij pozycję Załaduj/Zapisz, wprowadź zakres komórek dla obszaru modelu, a następnie kliknij pozycję Zapisz lub Załaduj.

Zapisując model, wprowadź odwołanie do pierwszej komórki należącej do pionowego zakresu pustych komórek, w których ma zostać umieszczony model problemu. Ładując model, wprowadź odniesienie do całego zakresu komórek zawierających model problemu.

Porada: Ostatnie zaznaczenia w oknie dialogowym Parametry dodatku Solver można zapisać w arkuszu, zapisując skoroszyt. Każdy arkusz w skoroszycie może mieć własne zaznaczenia dodatku Solver i wszystkie z nich są zapisywane. Możesz również zdefiniować więcej niż jeden problem dotyczący arkusza, klikając pozycję Załaduj/Zapisz , aby zapisać problemy pojedynczo.

W Excel 2016 dla komputerów Mac: Kliknij pozycję Dane > Solver.

W Excel dla komputerów Mac 2011: Kliknij kartę Dane w obszarze Analiza kliknij pozycję Solver.
W menu podręcznym Wybierz metodę rozwiązywania wybierz jedną z następujących pozycji:

Metoda rozwiązywania problemów	Opis
GRG (uogólniony zmniejszony gradient) nieliniowy	Domyślny wybór dla modeli używających większości funkcji programu Excel innych niż JEŻELI, WYBIERZ, WYSZUKAJ i innych funkcji "krokowych".
Simplex LP	Ta metoda umożliwia rozwiązywanie problemów z programowaniem liniowym. W modelu powinny być używane formuły SUMA, SUMA.ILOCZYNÓW, + - i * w formułach zależnych od komórek zmiennych.
Ewolucyjna	Ta metoda, oparta na algorytmach genetycznych, najlepiej sprawdza się, gdy w modelu są używane funkcje JEŻELI, WYBIERZ lub WYSZUKAJ z argumentami zależnymi od komórek zmiennych.

Uwaga: Fragmenty kodu programu Solver są chronione prawem autorskim 1990-2010 firmy Frontline Systems, Inc. Fragmenty są chronione prawem autorskim 1989 przez Firmę Optimal Methods, Inc.

Ponieważ programy dodatków nie są obsługiwane w Excel dla sieci Web, nie można używać dodatku Solver do przeprowadzania analizy warunkowej danych w celu znalezienia optymalnych rozwiązań.

Jeśli masz aplikację klasyczną Excel, możesz użyć przycisku Otwórz w programie Excel , aby otworzyć skoroszyt , aby użyć dodatku Solver.

Więcej pomocy dotyczącej korzystania z dodatku Solver

Aby uzyskać bardziej szczegółową pomoc dotyczącą dodatku Solver, skontaktuj się z firmą

Frontline Systems, Inc.
Skrzynka 4288
Wioska Incline, NV 89450-4288
(775) 831-0300
Witryna internetowa: http://www.solver.com
Poczta e-mail: info@solver.com
Pomoc dodatku Solver w witrynie www.solver.com.

Część kodu źródłowego dodatku Solver została zastrzeżona w latach 1990–2009 roku przez firmę Frontline Systems, Inc. Część została zastrzeżona w 1989 roku przez firmę Optimal Methods, Inc.